محمود وحدت : بارها مشاهده شده مدیران شركت‌ها و كارگزاران تبلیغات با وجود صرف هزینه‌های گزاف در بخش معرفی و تبلیغات، از عدم بازدهی مناسب و نتایج غیرسودمند حركت‌های تبلیغاتی خود ناراضی هستند. در این‌جا سعی داریم با هدف افزایش بازده سیاست‌های تبلیغاتی به اختصار فهرست 10 اشتباه اصلی را كه باید از ارتكاب آن‌ها خودداری كرد مورد بررسی قرار دهیم.


  1- تلاش برای دستیابی به هدف‌های لحظه‌ای و خشنودی‌های مقطعی
عموما آن دسته از آگهی‌های تبلیغاتی كه بر پایهء سیاست‌های زودگذر و با هدف واكنش فوری از سوی مردم تنظیم و به مورد اجرا در می‌آید به همان نسبت نیز به محض انقضای دورهء معین در طرح پیشنهادی به سرعت به فراموشی سپرده می‌شوند. این واقعیتی است كه بعضی مدیران شركت‌ها و مجریان تبلیغات به جای صرف زمان مناسب و كافی جهت انتشار موارد تبلیغاتی خود و به دست آوردن بازده مناسب سعی دارند با فوریت هر چه تمام‌تر و در كم‌ترین زمان ممكن به حد مطلوبی از بازدهی نایل شوند. در صورتی كه معمولا افق دید و سطح نیازها و انتظارات كارگزاران تبلیغات با آنچه در ذهن مشتری می‌گذرد متفاوت است.
2- سعی در جذب هر چه بیش‌تر مردم بدون توجه به برآیند منافع حاصله
به منظور كاربست یك تركیب رسانه‌ای موثر و كارساز هر یك از اجزا و عناصر در تركیب باید با تكرار مناسب خود ذهنیت پایدار و خوشایندی را در مشتریان ایجاد كنند. با این حال غالبا در به كارگیری تركیب رسانه‌ای دستیابی به تعداد هر چه بیش‌تر مخاطب با تكرار ناكافی به مرحلهء اجرا در می‌آید. در هر حال فراموش نكنیم كه هزینهء ترغیب 100 درصد مردم به پیمودن 10 درصد مسیر مورد نظر ما با این‌كه 10 درصد مردم را جذب كرده و به 100 درصد نتایج مورد نظر نایل شویم با هم برابر است.
3- ادعای صاحبان كسب و كار مبنی بر وقوف كامل  بر همهء آنچه باید دانست
عموما مدیران و صاحبان كسب و كار با چنین دیدگاهی به تدریج از درك جایگاه و چگونگی عملكرد شركت و محصول تولید‌ی‌شان از منظر افكار عمومی خارج از محدودهء كاری خود عاجز می‌شوند. در چنین شرایطی مدیر مربوطه از داخل مجموعهء خود به محیط خارج و آنچه در بیرون می‌گذرد نگاه كرده و سعی دارد خود را برای فردی كه از پشت دیوارهای شركت به داخل توجه دارد توصیف كند. در صورتی كه بهتر است به جای قرار گرفتن در داخل موسسه و نگاه به بیرون، خود را در بیرون موسسه فرض كرده و از آن‌جا با نگاه به داخل، مناسبات را مورد ارزیابی و قضاوت قرار دهد.
4- ادعاهای تكراری و بی‌اساس